نارنج که گاهی با نامهای پرتقال ترش خوانده میشود، میوهای از مرکبات است. نارنج دورگهای از پرتقالهای ماندارین و دارابی یا گریپ فروت است. آنها پوست ضخیم و زرد-نارنجی دارند، و مغز میوهی آنها نیز بسیار ترش و تلخ است. به همین دلیل، میوهی خام نارنج معمولاً خورده نمیشود، بلکه آب نارنج، پوست و پوست رنده شدهی آن در روشهای مختلف آشپزی در سراسر جهان مورد استفاده قرار میگیرند.
نارنج میوهای از تیرهی مرکبات و گونهی Citrus aurantium است که پیوندی میان دارابی با نام علمی (Citrus maxima)، یا گریپ فروت دانکن و پرتقال ماندارین با نام علمی Citrus reticulata است.
در تهیهی مارمالاد انگلیسی کلاسیک، نارنج به دلیل میزان پکتین بالا، معمولاً بهترین انتخاب است. میزان بالای پکتین باعث میشود که مارمالاد زود سفت شود. ترشی بیش از حد نارنج، موجب تعادل در طعم شیرینی شکر زیادی است که در تهیهی مارمالاد استفاده میشود. البته به غیر از موارد اینچنینی نارنج بیشتر به عنوان نوعی چاشنی مورد استفاده است تا یک میوه! نارنج به عنوان یک چاشنی هم برتریهای فراوانی دارد. آب نارنج با طعم ترش جذابش افزودنی مناسبی برای غذاهای خوشطعم به شمار میرود و از آنجاییکه ترش بودن بارزترین ویژگی نارنج است، نسبت به لیموی سنگی و لیمو ترش طعم قویتری دارد. همین امر آن را به یک افزودنی عالی برای تهیهی نوشیدنی کوکتل و سسهای سالاد تبدیل کرده است.
نارنج میوهی کوچکی است که معمولاً قطر آن چیزی در حدود ۷٫۶ سانتیمتر و وزن آن بین ۱۷۰ تا ۱۹۸ گرم میباشد. پوست زرد-نارنجی نارنج زبر، ضخیم و دارای حفرات متعدد است. گوشت آبدار میوه معمولاً زرد تا نارنجی رنگ است و از ۱۰ قسمت با دانههای متعدد سفید رنگ و مستطیل شکل تشکیل شده است. میوهی نارنج تنها برای مدت کوتاهی در فصل زمستان( در نیمکرهی شمالی) در دسترس است. فصل نارنج از دسامبر تا اوایل فوریه میباشد.
چطور از نارنج استفاده کنیم؟
به دلیل مزهی بیش از حد ترش آن، نارنج هیچگاه به شکل خام مصرف نمیشود، اما آب نارنج، پوست و رندهی پوست نارنج معمولترین اشکال استفاده از این میوه هستند. از آب نارنج در سُسها، برای مزهدار کردن و دسرها استفاده میشود. آب نارنج در آشپزی ملل مختلفی مانند اسپانیا، مراکش، ایران، مکزیک، کوبا و سایر کشورهای آمریکای لاتین و همینطور کشورهای شرق آسیا استفاده میشود. رندهی پوست نارنج فوقالعاده معطراست و میتوان از آن در تهیهی غذاهای شیرین و خوشطعم بسیاری استفاده کرد. از رندهی پوست نارنج در تهیهی غذاهایی با طعم تلخ نیز استفاده میشود. با جوشاندن پوست نارنج در شربت شکر میتوان پوست آبنباتی نارنج درست کرد.
ارزش غذایی:
۱۰۰ گرم از نارنج ۳۷ تا ۶۶ کالری، ۱۰ تا ۱۵ گرم کربوهیدرات، کمتر از نیم گرم فیبر، در حدود یک گرم پروتئین و مقادیر ناچیزی چربی دارد. در این مقدار نارنج ۴۵ تا ۹۰ میلیگرم ویتامین ث وجود دارد که ۵۰ تا ۱۰۰ درصد نیاز روزانه( بر اساس میزانی که وزارت کشاورزی ایالات متحده مشخص کرده است) به این ویتامین را برطرف میکند.
نارنج در دستورهای پخت مختلف:
نارنج جز اصلی غذاهای متنوعی است و میتوان از آن به جای مرکبات دیگر در بسیاری از غذاها استفاده کرد.
نگهداری:
نارنج باید در محیطی خشک، خنک یا سرد نگهداری شود. میتوانید نارنج را برای یک یا دو روز در دمای اتاق نگهداری کنید، اما اگر میخواهید برای مدت زمان طولانیتری ماندگاری داشته باشند، آنها را در کشوی جامیوهای یخچال با رطوبت کم( یعنی دریچهی هوا تا انتها باز باشد) نگاه دارید. با این روش، نارنجها برای مدت زمان ۳ تا ۴ هفته تازه خواهند ماند.